المنة لله که دلم افتاده زیر قدمت، غرق تو موج کرمت، ممنونتم گره زدی دل منو با حرمت

همه ی آدم ها باید یک کسی را داشته باشند برای روزهای بی کسی شان. یک کسی که همیشه باشد. و من خیلی خوشبختم که تو را در تک تک ثانیه هایم دارم.نمی دانم از کدام خوبی ات باید بنویسم و چه جور بنویسم [...] تو چقدر خوبی امام رضای خوب من!
حضرت دلبر؛ بودنتان را در همه ی وقت هایی که دلم گرفته بود. همه ی وقت هایی که خسته بودم. همه ی وقت هایی که چشمانم تر بود. همه ی وقت هایی که بغض هایم پشت سرهم میشکست. همه ی وقت هایی که قلبم شکسته بود. همه ی وقت هایی که طاقتم طاق میشد و تحملم هیچ. همه ی وقت هایی که تنها بودم. همه ی وقت هایی که بریده بودم. همه ی وقت هایی که خودت میدانی. و حتی همه ی وقت هایی که اشتباهاتم پشت سرِ هم ردیف میشد، دانه دانه تسبیح می اندازم و شکر میگویم. در تمام وقت ها این تو بودی که تنهایم نگذاشتی. که رهایم نکردی. که آغوش همیشه بازت را به رویم گشادی. که گره بغض هایم را باز کردی. که دانه دانه ی اشک هایم را پاک کردی. که دلم را بند زدی. که لبخندها نشاندی روی لبم و  من نمیدانم  با کدامین واژه باید شکرگزار خدایی بود که شما را به ما بخشید ...
 

 

ظهر روز شانزدهم رمضان 1394 است. اینجا باغشهر ایران تفت. یزد ، ساعت به وقت دلتنگی.
حال همگی ما خوب است، ملالی نیست جز دوری شما
دلم چقدر حریمت را میخواهد
آن گوشه ی ناب دارالاجابه را
بوی مشهد می آید ..
05112003334